Beschrijving
De 300 SL, gemaakt om de terugkeer van Mercedes-Benz naar de concurrentie in het naoorlogse tijdperk te leiden, debuteerde in de Mille Miglia van 1952 en eindigde als 2e en 4e algemeen. Overwinningen in de Carrera Pan-Americana en op Le Mans volgden, en de 300 SL was op weg om deel uit te maken van de autosportlegende. Max Hoffman, de importeur van Mercedes-Benz voor Noord-Amerika, geloofde dat er een markt zou zijn voor een wegversie en wist de fabriek ervan te overtuigen dat zo’n auto een succes zou worden.
De eerste racers hadden een open dak, maar vóór het einde van het seizoen ’52 was de kenmerkende Coupé met vleugeldeuren verschenen. Ongebruikelijk hoge dorpels waren een kenmerk van het chassis met meerdere buizen, en hoewel toegang geen probleem was voor de open auto, vereiste de adoptie van de coupé-carrosserie innovatief denken – vandaar de vleugeldeuren.
De productie 300 SL, gelanceerd in 1954, behield het spaceframe-chassis van de racer en werd aangedreven door een 2.996 cc, bovenliggende nokkenas, zes-in-lijn die onder een hoek van 45 graden was gekanteld om een lagere, meer aerodynamische motorkaplijn te bereiken. Met behulp van innovatieve directe brandstofinjectie produceerde deze ultramoderne krachtbron 215 pk bij 5.800 tpm. Een vierversnellingsbak bracht het vermogen over op de hypoïde schuine achteras. De ophanging was rondom onafhankelijk door draagarmen en schroefveren aan de voorzijde, met pendelassen en schroefveren aan de achterzijde.
Getest door het zeer gerespecteerde Amerikaanse tijdschrift Road & Trackin 1955 accelereerde de 300 SL in 7,4 seconden van 0-60 mph en bereikte een topsnelheid van 240 mph: uitstekende cijfers voor zijn tijd. Het was misschien wel de eerste supercar ter wereld.
Het is duidelijk dat de 300 SL Coupé moeilijk te volgen zou zijn, maar de Roadster-versie, die slechts drie jaar later werd geïntroduceerd, slaagde erin de toch al voorbeeldige weggedrag van zijn gesloten neef te verbeteren. Gebouwd met conventionele deuren, werd de 300 SL Roadster voor het eerst tentoongesteld op de Salon van Genève in mei 1957 en was meteen een hit bij de ‘jetset’ van royalty’s, acteurs en socialites uit de jaren 50. De productie van een open 300SL omvatte een wijziging van het cockpitgebied, waarbij het spaceframe opnieuw werd ontworpen om lagere dorpels mogelijk te maken voor een betere toegang. Tegelijkertijd werd de achterwielophanging gewijzigd om pendelassen met een laag draaipunt op te nemen. Schijfremmen werden vanaf maart 1961 gestandaardiseerd, terwijl tegen het einde van de productie een kleine partij Roadsters werd aangevuld met een aluminium cilinderblok.
De iconische 300 SL roadster die in 1962 werd gebouwd, werd in januari 1963 naar de VS verscheept en die maand als een ’63-model aan een arts in New York verkocht. Hij hield de Mercedes drie jaar in bezit voordat hij hem verkocht aan Robert E English uit Colorado. Drie generaties van de Engelse familie zouden de komende 22 jaar genieten van de 300 SL, gedurende welke tijd de auto werd onderhouden door ex-fabrieksmonteur Heinz Nichol (zie correspondentie in het dossier).
De auto is in januari 1989 door de derde eigenaar in de VS gekocht en naar het Verenigd Koninkrijk gebracht, waar hij in juni van dat jaar bij hem thuis arriveerde. Op dat moment had hij een echte 70.500 mijl afgelegd vanaf nieuw, waar de verkoper nog eens 7.000 of zo aan heeft toegevoegd gedurende zijn 28 jaar eigendom, waaronder het exposeren van de auto op het Hurlingham Club Concours d’Elegance in juni 2007 ( informatieblad in het dossier).
‘3042’ wordt compleet geleverd met fabriekshardtop, gereedschapsset, krik, autohoes en twee originele reclamebrochures, en werd aangeboden door de gerenommeerde 300 SL-specialist, Kevin O’Keeffe. De begeleidende documentatie omvat een kopie van het eigendomscertificaat van de staat Colorado; het originele VK V5-registratiedocument; diverse rekeningen; APK tot september 2017; een VK V5C-registratiecertificaat; en de bovengenoemde correspondentie, die allemaal te vinden zijn in het uitgebreide geschiedenisdossier.
